آشنایی با جوش فورجینگ سر به سرمیلگرد
آشنایی با جوش فورجینگ سر به سر میلگرد
جوشکاری با گاز اکسی استیلن
فورجینگ فشار گاز میلگرد با گاز اکسی استیلن(جوش سر به سر میلگرد)
اجزای دستگاه جوش فورجینگ سر به سر میلگرد
تئوری کار دستگاه فورجینگ میلگرد (اجراء جوش سربه سر میلگرد)
دستورالعمل اجرایی فورجینگ میلگرد
کنترل کیفی محل جوش خورده
نگهداری و تعمیرات دستگاه جوش سربه سر میلگرد
روش جوش فورجینگ سر به سر میلگرد که زیر مجموعه جوشهای خمیری در مبحث نهم آیین نامه ملی ساختمان ایران می باشد باعث حذف اورلپ در میلگردها میگردد. از مزایای اصلی این روش میتوان، صرفه جویی قابل ملاحظه در میلگرد مصرفی ( تا 30 درصد) و حذف ضایعات میلگرد و همچنین ایمن سازی و مقاوم سازی ساختمان ها در مقابل زلزله بدلیل استحکام بالا در نقاط اتصال میلگرد ها را نام برد.در این روش دوسر میلگرد به کمک شعله و حرارت حاصل از سوختن گاز اکسیژن و استیلن کاملا سرخ شده و به حالت خمیری در آمده(بدون تغیر در کریستالوگرافی ) و با فشار هیدرولیکی درهم آمیخته و فورج میشوند.نکته قابل توجه در این روش ، افزایش مقاومت 25 درصدی در نقطه اتصال نسبت به سایر نقاط در طول میلگرد میباشد به طوری که در تست مخرب کشش هیچگاه میلگرد از نقطه اتصال گسیخته نمی شود.
همواره به دلیل وجود بارهای کششی، خمشی و گاها پیچشی در سازه ها نحوه درست اتصال میلگردها در درون بتن از اهمیت بسیار بالایی برخوردار می باشد.
انواع اتصال های رایج در میلگرد ها به روش های زیر تقسیم بندی می شود :
1- اتصال روی هم -اورلپ (Overlap)
2- اتصالات مکانیکی-کوپلر (Coupler)
3- فورجینگ با جوشکاری فشار گاز( Gas Pressure welding of rebar)
اتصال روی هم یا اورلپ تاکنون به عنوان روشی مهم و کاربردی برای میلگرد های قطر پایین مورد استفاد قرار می گرفت ولی به دلیل دارا بودن معایبی همچون عدم استحکام محل اتصال، پیچیده بودن آرایش میلگرد ها ، ایجاد مقطع ثانویه بزرگتر از حالت پایه و همچنین افزایش هزینه ، استفاده از آن برای میلگرد های با قطر بالا دراغلب استانداردها و آیین نامه ها ممنوع شده است.
با توجه به معایب زیاد در روش اتصال روی هم به کاربردن روش اتصال مکانیکی یا کوپلر جایگزین مناسبی برای حذف روش اتصال روی هم گردید ولی بالا بودن هزینه، غیر قابل اجرا بودن این روش در بعضی از مقاطع ،سنگینی و پرتابل نبودن تجهیزات و زمانبر بودن اجرای این تکنولوژی ، منجر به توسعه نیافتن آن، در صنعت ساختمان گردیده است.
روش جوش فشار گاز یا جوش سر به سر میلگرد ( Gas Pressure Welding Of Rebar)با گاز اکسی استیلن علاوه بر نداشتن معایب روشهای فوق , بسیار مستحکم تر و اقتصادی تر از روش اتصال روی هم و اتصالات مکانیکی می باشد.
جوشکاری با گاز اکسی استیلن :
یکی از روش های مرسوم جوشکاری، جوش با گاز اکسی استیلن است. این نوع جوش ازترکیب شیمیایی برای تامین انرژی استفاده می شود. در این روش با استفاده از یک گاز سوختنی در کنار گاز اکسیژن، فرآیند سوختن شکل می گیرد و شعله حاصل از سوختن به عنوان منبع گرما برای جوشکاری مورد استفاده قرار می گیرد.
یکی از گازهایی که به صورت فراوان برای انجام عمل جوشکاری گاز مورد استفاده قرار می گیرد گاز استیلن است.
روش جوشکاری با گاز اکسی استیلن : دو مخزن گاز استیلن و اکسیژن توسط شیرها و فشار سنج های تعبیه شده بر روی مخزن ها ،فشار لازم هر گاز را تامین می کنند و از طریق شیلنگ های مجزا گاز را به یک مشعل می رسانند. گازها درون مشعل با هم مخلوط شده و به صورت مخلوط از آن خارج می گردند. گاز خارج شده قابلیت اشتعال دارد. گاز خارج توسط یک فندک مشتعل شده و با تنظیم نسبت گازهای استیلن و اکسیژن بر روی بدنه مشعل می توان ویژگی های شعله را که وابسته به کاربرد می تواند بسیار مهم باشد تنظیم نمود.
با ایجاد شعله مناسب می توان محل اتصال را گرم و به تدریج ذوب نمود. در این روش جوشکاری از مفتول های همجنس با قطعات ،برای کمک به شکل گیری جوش و پرکردن فضای خالی میان قطعات استفاده می شود. شعله,مفتول و محل اتصال قطعات را ذوب نموده و با امتزاج مذاب ها اتصال را ممکن می نماید. بدیهی است که پس از سرد شدن مذاب ها، یک اتصا
ل محکم شکل خواهد گرفت .
جوش فورجینگ سر یه سر میلگرد و آرماتور با گاز اکسی استیلن:
این روش یکی از روشهای جوشکاری با گاز اکسی استیلن می باشد که در آن دو سر میلگرد ، جهت اتصال در شرایط دمایی پایین تر از دمای ذوب فلز (دمای خمیری شدن فلز-جوش خمیری)قرار گرفته و توسط فشار وارده در هم ادغام می گردند. در این روش حرارت حاصله جهت رسیدن به این دما ناشی از سوختن گاز اکسی استیلن در مشعل هایی شامل چند خروجی شعله(نازل) جهت یکنواخت کردن حرارت در کلیه سطوح مقطع گرد میلگرد حاصل می شود.
تصاویر انواع سر مشعل(حلقه آتش) قابل استفاده در فورجینگ با گاز اکسی استیلن :
روش فورجینگ با گاز اکسی استیلن جزء روش های جوشکاری ذوبی کامل به شمار نمی آید، بلکه نوعی روش جوشکاری فاز جامد است که عمل اتصال را بدون ذوب کردن کامل فلز پایه به انجام می رساند . پیکربندی مجدد اتم ها با حرارت دهی سطحی در دمایی بالاتر از دمای تبلور مجدد رخ داده و اتصال به کمک تغییر فرم پلاستیک به وجود آمده از بهم فشردگی ایجاد می شود .روش جوش فورجینگ سر به سر میلگرد با گاز اکسی استیلن نسبت به روش های اتصال روی هم (اورلپ میلگرد ها) و انواع اتصال مکانیکی -کوپلر (جوشی ،رزوه ای و...) از صرفه اقتصادی بیشتری برخوردار بوده و همچنین استحکام ناحیه اتصال، بیشتر از خود ماده اولیه می باشد. از مزایای دیگر می توان به سرعت اجرایی بیشتر و راحتتر اشاره کرد که این عامل مهم در پروژه های سد سازی , سازه های بتنی , مترو , پل سازی و... بسیار حائز اهمیت می باشد.
اجزاء دستگاه فورجینگ سربه سر میلگردها:
اره یا دستگاه برش سرد میلگرد:
در جوشکاری با دستگاه جوش فورجینگ سربه سر میلگرد دو سر میلگردهایی که قرار است در هم فورج شوند باید کاملا صاف و صیقلی, بدون خوردگی، له شدگی،زنگ زدگی و خلل وفرج باشند تا دو لبه میلگردها در هنگام فورج شدن کاملا بهم چسبیده شوند.در روش جوش سربه سر میلگرد ها فقط و فقط باید ازدستگاه برش سرد میلگرد که جهت جوش سر به سر میلگرد ها طراحی و ساخته شده استفاده گردد و سایر تجهیزات برش مانند سنگ فرز،اره لنگ ،اره آتشی و... قابل استفاده نبوده و برش آنها مردود می باشد .ودر صورت استفاده خسارات جبران ناپذیری بر جای خواهند گذاشت.
کلمپ جوشکاری میلگرد یا گیره نگهدارنده میلگرد:
این تجهیز از دو فک(ثابت و متحرک)،کلگی .پیچهای نگهدارنده،پیچهای تنظیم و فنر تشکیل شده که وظیفه آن در راستای هم قرار دادن دو سر میلگرد فورج شونده می باشد.
یونیت هیدرولیک یا دستگاه اعمال فشار :
این یونیت هیدرولیک برقی (با شیرفرمان سلونویید)که از یک محفظه روغن- پمپ هیدرولیک دو طبقه- شیر کنترل جریان وشیر کنترل فشار تشکیل شده است و وظیفه آن ایجاد نیرو به وسیله فشار روغن ، توسط سیلندر هیدرولیک می باشد. این پمپ دارای یک درجه است که مقدار فشار تولیدی را برحسب مگاپاسکال ، psi یا Bar نشان میدهد. فشار تولیدی توسط این پمپ بسته به قطر میلگرد ها باید تنظیم گردد.شیر تنظیم فشار باید الزاما به صورت مکانیکی و دستی بوده و پرشر سوئیچها و سایر شیرها که فرمان برقی دارند به علت حساسیت بالا و ایجاد نوسان در فشار مردود می باشند.در کنار این پمپ یک گیج روغن وجود دارد که میزان روغن موجود در دستگاه را نشان میدهد .در این پمپ یک ورودی در بالا که برای ریختن روغن هیدرولیک داخل مخزن و یک خروجی در پایین جهت تخلیه و خروج (جهت تعویض روغن مستهلک) تعبیه شده است.
بر اساس استاندارد های موجود از جمله JIS ژاپن استفاده از پمپهای دستی و غیر اتوماتیک غیر مجاز و ممنوع می باشد.
سیلندر هیدرولیک:
این سیلندر از یک پوسته – پیستون وفنر تشکیل شده و دارای سه زائده می باشد که درون کلگی فک متحرک گیره کار قرارمی گیرد.این سیلندر از طریق یک شیلنگ فشار قوی حاوی روغن به یونیت هیدرولیک و دستگاه ایجاد فشار متصل می شود.
مشعل جوش سر به سر میلگرد و متعلقات آن :
وظیفه این بخش از دستگاه اختلاط دو گاز اکسیژن و استیلن و تنظیم مقدار گازها به کمک شیرهای تنظیم روی آن می باشد. برروی مشعل جوش دستگاه، دو شیر وجود دارد. شیر آبی رنگ برای تنظیم دبی خروجی اکسیژن ، شیر قرمز رنگ برای تنظیم دبی خروجی گاز استیلن می باشد. مشعل توسط دو شیلنگ به کپسول های اکسیژن و استیلن متصل می شود.
1-فلاش بکها یا شیر های یکطرفه: الزاما در ابتدای مشعل نصب می شوند و وظیفه آنها ممانعت از ورود شعله به داخل شیلنگها و مخازن گاز می باشد.در صورت عدم استفاده و استفاده از مشعلهایی که قابلیت اتصال این تجهیز به آنها وجود ندارد عواقب خطرناکی متوجه دستگاه جوش سربه سر میلگرد و اوپراتور آن خواهد بود.
2-شیر اصلی مشعل: این تجهیز جهت راحتی کار و همزمانی درباز و بسته کردن گازهای استیلن و اکسیژن می باشد.
3-لوله اختلاط: این تجهیز جهت مخلوط کردن و ایجاد جریان بدون اغتشاش گازهای مصرفی به کار می رود.
4- دسته مشعل و کلید فرمان: این تجهیز جهت تسلط اوپراتور جوش به عملیات جوشکاری و صدور فرمان به پمپ هیدرولیک جهت اعمال فشار در مراحل مختلف عملیات فورجینگ طراحی و ساخته شده است.
5-حلقه آتش یا نازل جوش: این تجهیز به گونه ای طراحی شده که شعله های خروجی از آن کاملا دور میلگرد های فورج شونده را احاطه کرده و دمای یکنواختی را در آنها ایجاد می نماید. بسته به قطر میلگرد ها سایزهای مختلفی از این تجهیز(5 نازل،8 نازل و 10 نازل ) طراحی و ساخته شده است.
کپسول های گاز اکسیژن و استیلن و مانومترها:
در جوشکاری با دستگاه فورجینگ میلگرد حرارت مورد نیاز از طریق سوختن مخلوط گازهای اکسیژن و استیلن به دست می آید. برروی هر کپسول یک مانومتر نصب میشود و هر مانومتر دارای دو درجه است .درجه اول که به سمت خود کپسول است فشار گاز داخل کپسول را نشان میدهد و درجه دوم که به سمت بیرون است فشار خروجی گاز را نشان می دهد. "توجه " در هنگام انجام عملیات جوشکاری سر به سر میلگرد عقربه فشار خروجی کپسول اکسیژن باید بین 5 تا 7 bar و عقربه فشار خروجی کپسول استیلن باید 0.5 bar باشد.
تیغه اره برش سرد:
تیغه اره از جنس سخت و ترد ساخته شده که به ضربه ناگهانی حساس می باشد. هنگام کار با اره می بایست از وارد کردن ضربه ناگهانی به تیغه خوداری نمائید.
توجه : هنگام تعویض تیغه اره ،برق دستگاه را حتما قطع کنید.
سایر متعلقات:
عبارت است از کابل برق، شیلنگ هیدرولیک ، سوکت های هوا و گاز ، آچار مخصوص سفت کردن گیره ها , جرقه زن , بست شیلنگ , سوزن تمیزکننده نازلها و سایر اتصالات.
نحوه اتصال اجزاء دستگاه جوش سر به سر آرماتور به یکدیگر:
نحوه اتصال کلی اجزاء دستگاه فورجینگ سر به سر میلگرد به شرح تصاویر زیر می باشد:
1-پمپ هیدرولیک
2-سیلندر هیدرولیک
3-گیره نگهدارنده
1- مانومتر اکسیژن
2- مانومتر استیلن
3- شیلنگ انتقال گاز
4- مشعل
تئوری کار دستگاه فورجینگ میلگرد :
این دستگاه با ایجاد فشار و حرارت بالا ( در حدود 1200 تا 1300 درجه سانتیگراد) در دو سر میلگرد,باعث ایجاد یک پیوند بین دو میلگرد شده بطوری که اتم ها در دو لبه میلگرد در اثر حرارت و فشار بالا بدون ایجاد تغییر ساختاری اتمی با هم آمیخته میشوند و اتصال یکپارچه ای را فراهم می آورند. و اتصال یکنواخت و از جنس فلز اصلی میلگرد(Base Metal) حاصل میگردد.
دستورالعمل اجرایی فورجینگ میلگرد :
میلگرد را در دهانه گیره دستگاه برش سرد میلگرد قرار داده . بر روی دستگاه یک پیچ برای تنظیم دهانه گیره برای سایزهای مختلف تعبیه شده است . (مدل ATK.34 D) دستگاه را با یک دست در حالت عمود بر زمین گرفته و کلید ON را فشار می دهیم و با دست دیگر شروع به پایین بردن دسته برش دستگاه برش میلگرد میکنیم تا لبه تیغه برش با میلگرد به صورت آرام برخورد نموده و با ادامه فشار به اهرم برش ،دستگاه شروع به بریدن میلگرد کند ،در این مرحله باید دقت کنیم که سرعت برش طوری تنظیم شود که به تیغه دستگاه آسیب نرسد و برشی یکنواخت و کاملا عمودی داشته باشیم.
(مثلا برای برش میلگرد قطر20 به حدود 6 ثانیه زمان احتیاج می باشد و به همین نسبت زمان نیز برای برش سایز های دیگر)
ردیف سایز میلگرد زمان برش تعداد برش
1 16 5 1500
2 20 7 1300
3 22 8 1200
4 25 10 900
5 28 12 750
6 32 15 500
7 34 20 350
8 18 6 1400
توضیح اینکه : افزایش یا کاهش تعداد برش توسط یک تیغه به دقت اپراتور ، جنس و میزان سختی میلگرد بستگی دارد.
دو سر میلگردهای بریده شده را درون گیره قرارداده ، به طوری که محل اتصال آنها در مرکز گیره باشدودقیقا روبروی یکدیگر قرار گیرند. بعد بوسیله آچار مخصوص (آچار جغجغه ای)پیچ های نگهدارنده میلگرد را میبندیم. باید دقت کنیم که نوک پیچ برروی آج میلگرد بسته نشود و حتما باید بین دو آج قرار گیرد. در غیر اینصورت ممکن است در زمان وارد آمدن فشار ، میلگرد ها در جای خود لغزیده شده و عملیات جوشکاری متوقف شده و یا جوش از حالت استاندارد خارج شده و مورد پذیرش واقع نگردد.
سپس سیلندر هیدرولیک را در کلگی گیره کار طوری قرار میدهیم که زائده های سیلندر در تو رفتگیهای گیره کاملا ثابت شوند.
مشعل را به دست گرفته سپس بوسیله کلید نصب شده بر روی دسته فرمان ، به پمپ هیدرولیک فرمان میدهیم تا سیلندر هیدرولیک ما شارژ شده و به انتهای کورس حرکتی خود برسد. کلید را چند ثانیه نگه داشته تا عقربه گیج پمپ هیدرولیک بر روی عدد مورد نظر برسد (این عدد بسته به سایز میلگرد متغیر است) . در این مرحله باید دقت داشته باشیم که قبل از فشار دادن کلید و شارژ سیلندر ، جک هیدرولیک کاملا در جای خود در گیره ها قرار گرفته باشد. سپس شیر های گاز اکسیژن و استیلن بر روی مشعل را به میزان لازم باز کرده و به وسیله فندک مخصوص مشعل را روشن میکنیم. شعله از لحاظ ظاهری باید طوری باشد که سر شعله ها با هم تماس پیدا کرده و در مرکز سر مشعل یک خط آتش افقی تشکیل گردد. یکی دیگر از راه های تجربی تنظیم شعله گوش کردن به صدای آن می باشد. که این امر وقتی حاصل می گردد که اوپراتور جوشکار آموزشهای لازم را دیده باشد و تجربه کافی کسب کرده باشد.
دسته مشعل را با یک دست گرفته و انگشت خود را بر روی کلید فرمان پمپ هیدرولیک قرار می دهیم و دست دیگر را به صورت تکیه گاه در محل شیر اکسیژن گرفته و انگشت شصت را روی شیر آن میگذاریم سپس شروع به حرارت دادن درز اتصال میکنیم. باید دقت کنیم که شعله کاملا عمود بر میلگرد باشد و میلگرد در مرکز شعله قرار گیرد.
حرارت دادن را تا زمانی ادامه میدهیم که محل اتصال به حالت خمیری و سرخ درآید در همین زمان کلید فرمان پمپ هیدرولیک را به مدت 5 ثانیه نگه داشته تا فشار دوم بر میلگرد ها وارد شود در همین موقع دبی خروجی اکسیژن را با بازتر نمودن شیر آن افزایش داده تا شکل شعله ها کوتاه و حرارت آن زیاد شود بعد شعله را به طرفین محل اتصال ( در طول میلگرد ) گرفته و با یک مکث کوتاه حرارت دادن را ادامه میدهیم تا طرفین محل اتصال نیز بصورت سرخ شده و خمیری درآید.در این حالت باید به درجه فشار روی پمپ هیدرولیک نیز توجه داشته باشیم تا هر زمان که عقربه در حالت برگشت ، به عدد مورد نظر رسید(بسته به سایز میلگرد) دوباره کلید روی دسته مشعل را فشار داده تا فشار نهایی بر روی میلگرد ها وارد شودو محل اتصال ما به حالت بر آمده و مشابه تصویر ذیل گردد.مقدار فشار سوم باید به قدری باشد که قطر محل جوش به اندازه مناسب 1.4 برابر قطر برسد.قطر محل جوش را بصورت چشمی باید کنترل کرد تا به اندازه استاندارد باشد.
توجه: اندازه استاندارد قطر جوش در محل اتصال درز ها باید 1،4 برابر قطر میلگرد و طول جوش نیز باید 1،1 برابر قطر میلگرد باشد.مثلا قطر جوش برای میلگرد سایز20 باید 25 میلیمتر و عرض آن باید22 میلیمتر باشد.
پس از اتمام جوشکاری شعله را از محل جوش خارج کرده و دوباره مقدار اکسیژن را کم میکنیم تا شعله به حالت اول درآید.سپس شیر اکسیژن و استیلن را به آرامی میبندیم تا شعله خاموش شود. کلید کنترل فشار جک را به به مدت 5 ثانیه نگه داشته تا فشار از روی میلگردها برداشته شود.سپس بوسیله آچار پیچ های گیره را باز نموده و گیره را از میلگردهای فورج شده جدا می نماییم.
هرگز بر روی جوش گرم آب و یا مواد خنک کننده دیگر نریزید این کار باعت وارد آمدن تنش و شوک حرارتی و تغییر ساختار مولکولی و ایجاد ترک بر روی میلگرد و جوش می گردد.
کنترل کیفی محل جوش خورده :
کلیه عملیات جوشکاری و آماده سازی در این روش می بایست زیر نظر افراد آموزش دیده و دارای گواهینامه آموزشی معتبر انجام گیرد. متخصصین و بازرسین آموزش دیده تنها مجاز به کنترل کیفیت و تشخیص موارد و عیوب رایج در حین کار می باشند.
اولین راه کنترل کیفیت جوش کنترل عینی آن میباشد یعنی با نگاه کردن به شکل ظاهری جوش می توان تا حدودی از کیفیت ظاهری آن اطمینان حاصل کرد.
شکل جوشهای معیوب : عدم داشتن شیب ملایم از قطور ترین قسمت یا درز جوش تا قطر اصلی میلگرد که این در حالتی رخ میدهد که فشار پمپ تنظیم نبوده و یا اینکه حرارت داده شده زیاد تر از حد استاندارد باشد .علت دیگری که می توان برای این عیب بر شمرد استاندارد نبودن پمپ و یونیت هیدرولیک می باشد. نتیجه این عیب در تست کشش میلگرد کاملا مشخص می گردد که شکست در ناحیه (HAZ) یا همان اطراف جوش ،اتفاق می افتد.
یکی دیگر از راههای کنترل کیفیت جوش میلگرد ها ، تست خمش میباشد که بوسیله دستگاه خمکن هیدرولیکی انجام می پذیرد بطوری که میلگرد از محل جوش تا 90 درجه خم میشود. در این صورت هیچ گونه ترک یا شکستگی در نقطه جوش شده نباید حاصل شود.
تست کشش یکی دیگر از آزمایشها می باشد که توسط دستگاه کشش صورت می گیرد. نمونه جوش داده شده در داخل دستگاه کشش قرار گرفته و کشیده می گردد.محل شکست می بایست خارج از نقطه اتصال و به صورت تصادفی در طول نمونه باشد.
نکته:در صورتیکه محل شکست در تست کشش در چند نمونه آزمایشی و پیوسته ،در منطقه حرارت دیده شده ،باشد روش کار ویا تجهیزات ایراد دارند و باید در آنها تجدید نظر گردد.
آشنایی با انواع دستگاه جوش سر به سر در آگهی رایگان شهر24
نگهداری و تعمیرات دستگاه فورجینگ میلگرد :
- در زمان اتمام کار با دستگاه شیلنگها ی گاز و شیلنگ هیدرولیک و کابل های رابط را بطور مرتب جمع کرده و درپوش سرشیلنگ روغن و همچنین درپوش روغن هیدرولیک را حتما ببندید. هرگز از روغن هیدرولیک متفرقه و غیر استاندارد استفاده ننمائید.
- گیره میلگرد را در دوره های زمانی مشخص باز کرده ، تمیزکاری و با گریس نسوز گریس کاری کنید.
- همیشه پیش از شروع کار مقدار روغن پمپ هیدرولیک را چک کرده تا درصورت کمبود به آن روغن اضافه شود.
نکات ایمنی حین کار :
- محل اتصال شیلنگ های گاز و شیر کپسول ها را پیش از شروع کار با آب و کف چک کرده و از نشتی نداشتن آن ها اطمینان حاصل کنید.
- در زمان کار با دستگاه از دستکش چرمی و یا نخی استفاده کنید.
- در زمان ترک دستگاه از بسته بودن شیر های کپسول اکسیژن و استیلن اطمینان بعمل آورید.
- شیلنگ های گاز و همچنین شیلنگ های روغن و کابل های اتصال به نحوی در محل جوش مسقر شوند که برخورد با آنها به حداقل برسد.
- هرگز با دست چرب به مشعل , شیلنگ هوا , مانومترها , کپسول هوا دست نزنید.
- هنگام تعویض تیغه اره حتما برق دستگاه را به طور کامل قطع کنید.
- وارد شدن مقدار زیاد گاز استیلن به بدن ایجاد مسمومیت می نماید , از بو کردن مستقیم گاز استیلن خوداری کنید.
- روغن هیدرولیک تحت فشار در صورت برخورد با بدن ایجاد جراحت و آسیب جدی می نماید , در صورت وجود ایراد در تجهیزات هیدرولیک مراتب را به متخصص آن اعلام کنید و از دستکاری و یا تعمیر آن خوداری نمایید.